Artykuł sponsorowany
Redakcja nie ponosi odpowiedzialności za treść artykułu i osobiste poglądy autora.
Żylaki w obrębie nóg są jednym z najczęstszych schorzeń dotykających żył kończyn dolnych. Jest to trwałe poszerzenie żył powierzchownych (znajdujących się pod skórą). Problem z żylakami to nie tylko kwestie estetyczne. Mogą one powodować szereg dolegliwości, takich jak uczucie ciężkości nóg i bolesne skurcze mięśni łydek, nasilające się zwłaszcza wieczorem. Przy bardziej zaawansowanym problemie pojawia się ból nóg w ciągu dnia oraz obrzęk i przebarwienia w obrębie skóry goleni. Żylaki nóg mogą być skutecznie leczone, co zapobiega występowaniu nasilonych dolegliwości i nieestetycznych zmian na skórze. Aby rozpoznać chorobę, konieczna jest diagnostyka poprowadzona przez lekarza. W tym artykule opisane są najczęstsze badania wskazane w żylakach nóg.
Jest to pierwszy i podstawowy etap diagnostyki żylaków kończyn dolnych. W części przypadków samo badanie lekarskie jest wystarczające do rozpoznania choroby i nie są wymagane inne. W czasie wizyty specjalista ogląda nogi pod kątem występowania teleangiektazji, żył siateczkowatych, żylaków, obrzęków i przebarwień. Ocenia rozległość i nasilenie zmian żylakowych. W czasie badania fizykalnego wykonuje także czynnościowe testy kliniczne. Są to próby takie jak Trendelenburga, w których ocenia się wydolność zastawek żyły odpiszczelowej i żył przeszywających. Inne wykonywane to próba Perthesa, służąca ocenie drożności układu żył głębokich, próba Pratta, mająca na celu lokalizację niewydolnych żył przeszywających, próba Schwartz, która ocenia wydolność zastawek żyły odpiszczelowej i próba kaszlowa, sprawdzająca wydolność zastawki w ujściu żyły odpiszczelowej. Badanie jest uzupełniane przez ocenę tętna w obrębie tętnic kończyny dolnej. Całość badania fizykalnego ma za zadanie ustalić stopień zaawansowania żylaków, tak by zastosować najskuteczniejsze leczenie.
Badanie ultrasonograficzne z funkcją oceny przepływu krwi (funkcja Dopplera) w obrębie żył stanowi uzupełnienie badania lekarskiego. Wskazane jest zwłaszcza wtedy, gdy zmiany na skórze nie są jeszcze zbyt dobrze widoczne, a pojawiają się dolegliwości związane z żylakami. USG bowiem pozwala z dużą dokładnością ocenić układ żył, zarówno powierzchownych jak i głębokich[1]. Badanie wykonywane jest na stojąco. Lekarz przykłada do badanej okolicy głowicę pokrytą żelem i uzyskuje na ekranie obraz zmian. Bada się żyły obu nóg. Uzupełnia się je USG żył jamy brzusznej i miednicy. Wysyłane przez głowicę USG ultradźwięki są całkowicie nieszkodliwe dla pacjenta. Dlatego badanie to może być wykonywane u kobiet w ciąży, osoby w każdym wieku, w tym dzieci. Można je powtarzać wielokrotnie. Wyniki są dostępne od razu. Oprócz żylaków można uwidocznić także zmiany w zakresie żył głębokich, np. zakrzepicę[2].
W mniej zaawansowanych przypadkach żylaków mogą wystarczyć pończochy o zmiennym nasileniu ucisku oraz leki do stosowania miejscowego na skórę, takie jak np. Lioton 1000. Jego substancja czynna – heparyna wykazuje działania przeciwzakrzepowe, przeciwzapalne i przeciwobrzękowe. Wodno-żelowa formuła tego leku zapewnia szybkie wchłanianie i głębokie przenikanie przez skórę, a dodatkowo daje przyjemne uczucie chłodzenia i ulgi bezpośrednio po aplikacji.
Niestety, przy większym nasileniu żylaków konieczne może być leczenie zabiegowe, dlatego każdą tego typu dolegliwość warto skonsultować z lekarzem, który zaplanuje optymalny dla rozwiązania problemu program leczenia[3].
Rekomendacje:
Bodio, M., Żylaki kończyn dolnych. Gerontologia Współczesna. 2014; 4(2).
Łastowiecka-Moras, E. Przewlekła niewydolność żylna kończyn dolnych – schorzenie związane z rodzajem wykonywanej pracy. Bezpieczeństwo Pracy: nauka i praktyka, 2015.
Małek, G. Standardy badań ultrasonograficznych Polskiego Towarzystwa Ultrasonograficznego aktualizacja. Badanie żył kończyn dolnych. Journal of Ultrasonography. 2014; 14(58).
[1] E. Łastowiecka-Moras, Przewlekła niewydolność żylna kończyn dolnych – schorzenie związane z rodzajem wykonywanej pracy. Bezpieczeństwo Pracy: nauka i praktyka, 2015, s. 23-41.
[2] G. Małek, Standardy badań ultrasonograficznych Polskiego Towarzystwa Ultrasonograficznego aktualizacja. Badanie żył kończyn dolnych. Journal of Ultrasonography. 2014; 14(58), s. 287-296.
[3] M. Bodio, Żylaki kończyn dolnych. Gerontologia Współczesna. 2014; 4(2), s. 185-189.
Fot.: materiał prasowy Klienta.
