Artykuł sponsorowany
Redakcja nie ponosi odpowiedzialności za treść artykułu i osobiste poglądy autora.
Ulewanie u noworodka to dość częsta i stosunkowo niegroźna przypadłość, która może jednak budzić niepokój rodziców. Zdarza się ono zarówno u maluchów karmionych piersią, jak i u tych otrzymujących mleko modyfikowane. Poznaj przyczyny ulewania u niemowlaka oraz sprawdzone sposoby na radzenie sobie z tymi dolegliwościami.
Ulewaniem u niemowlaka nazywamy cofanie się treści pokarmowej z żołądka do jamy ustnej, a często także poza nią. Zazwyczaj ma ono łagodny charakter, nie wymaga od maluszka wysiłku, a treść pokarmowa wydostaje się powoli i w małych ilościach. Rozpoznaje się je u zdrowych niemowląt w wieku od 3 tygodni do 12 miesięcy, które ulewają minimum 2 razy na dobę przez okres 3 tygodni lub dłużej.
Problem ulewania dotyczy znacznej większości noworodków i niemowląt – cierpi na nie nawet 50-60% (a możliwe, że jeszcze więcej) maluszków w wieku do 3.-4. miesiąca życia. Wraz z rozwojem dziecka i częstszym przyjmowaniem przez nie pozycji pionowej, ulewania zdarzają się coraz rzadziej – znaczną poprawę można zaobserwować w okolicach 6. miesiąca. Ulewanie zanika samoistnie do ukończenia przez dziecko 1. roku życia.
Ulewanie spowodowane jest niedostatecznym rozwojem układu pokarmowego dziecka: zbyt niskim napięciem dolnego zwieracza przełyku i przepony oraz krótkim i dość szerokim śródbrzusznym odcinkiem przełyku. Dodatkowo ulewaniu noworodka sprzyjają:
Wszystko to sprawia, że treść pokarmowa łatwiej cofa się z żołądka maluszka.
Przyczyny ulewania u noworodka mogą być też bardziej złożone. Jedną z nich jest alergia na białko mleka krowiego. W takiej sytuacji ulewaniom towarzyszą też inne objawy, np. wymioty, słaby przyrost masy ciała, świszczący oddech czy zmiany atopowe na skórze.
Ulewanie u niemowlaka warto zawsze skonsultować z lekarzem który oceni, czy ma ono charakter fizjologiczny, czy występują dodatkowe nieprawidłowości i należy przeprowadzić dalszą diagnostykę.
Ulewanie u noworodka, które nie powoduje zbyt wolnego przybierania na wadze i nie daje dodatkowych objawów najczęściej nie wymaga leczenia. Fizjologiczne ulewania trudno zupełnie wyeliminować przed osiągnięciem odpowiedniego poziomu dojrzałości maluszka. Możemy jednak podjąć pewne działania, które nieco ograniczą ich częstotliwość:
Najedzonego maluszka nie układaj na brzuszku – lepsza będzie pozycja na boku (choć nie jest zalecana ze względu na ryzyko SIDS) lub na pleckach. Zadbaj o pochylenie łóżeczka w kierunku nóg dziecka np. podkładając pod materac specjalny klin.
Ulewanie u niemowlaka zazwyczaj nie jest wskazaniem do przerwania karmienia piersią. W wyjątkowych przypadkach stosuje się preparaty zagęszczające, które należy podać dziecku bezpośrednio przed lub w trakcie karmienia. Można je stosować też u maluszków karmionych mieszanką, choć w ich przypadku najczęściej wybiera się specjalne mleko modyfikowane oznaczone symbolem AR (antyrefluksowe). Podanie dziecku każdego z tych środków należy zawsze skonsultować z lekarzem.
Sprawdź inne sposoby na ulewanie u noworodka i niemowlaka.
Wymioty i ulewanie u niemowląt niekiedy wyglądają podobnie, a świeżo upieczeni rodzice mogą mieć problem z ich precyzyjnym rozróżnieniem. Każde z nich jednak ma pewne charakterystyczne cechy, które mogą być pomocne przy określeniu problemu występującego u maluszka.
W przypadku ulewania treść pokarmowa przesuwa się i wydostaje z buzi dziecka w niewielkiej ilości i pod dość niskim ciśnieniem, np. w postaci wąskiej strużki. Nie towarzyszą temu też żadne dodatkowe dolegliwości, a po jego zakończeniu dziecko czuje się dobrze i jest pogodne.
Wymioty natomiast mają charakter gwałtowny, są dla dziecka męczące i nieprzyjemne. Ich objętość najczęściej jest znacznie większa niż w przypadku ulewania, a treść pokarmowa wydobywa się pod sporym ciśnieniem.
Zobacz także: Techniki i pozycje do karmienia piersią noworodka
Materiały graficzne od klienta